Eins konar heimiliskapellur, þar sem guðsþjónustur fóru ekki fram reglulega, messa sungin einu sinni í mánuði. Margir bænhúseigendur fengu þeim breytt í hálfkirkjur og urðu þá að greiða vissa upphæð í eitt skipti fyrir öll til alkirkjunnar, sem bænhúsið/hálfkirkjan lá undir, því að kirkju- og preststíund og ljóstollar af viðkomandi jörð færðust frá alkirkju til hálfkirkjunnar.1Gunnar F. Guðmundsson, Íslenskt samfélag og Rómakirkja. Kristni á Íslandi II. Reykjavík 2000, bls. 188. Sjá einnig skilgreiningu í auglýsingu um starfsreglur Kirkjuþings um kirkjur og safnaðarheimili 8. nóvember 2000.2Stjórnartíðindi 2000 B, bls. 2305.