apótekarapund

Mælieining við lyfjagerð. Þegar föst pundeining var sett í Danmörku árið 1683 til mælingar á flestum vörum, héldust sérstakar pundeiningar til þess að vigta lyfjavörur í smásölu og til þess að vega góðmálma. Talið er, að apótekarapund hafi verið hið sama og nürnbergpund eða 357,85 grömm. Hin fastákveðna pundeining var þó notuð í heildsölu á lyfjagerðarvörum. Frá árinu 1858 varð apótekarapund ¾ af lögfestu pundi eða 375 grömm. Frá og með 1. júlí 1869 skyldi lögfest pundeining gilda í lyfjafyrirmælum lækna og dýralækna og afhendingu lyfja í apótekum í Danmörku.¹Poul Thestrup, Pund og alen, bls. 15.

Apótekarapund var 12 únsur (1 únsa 29,82 grömm til 1858, 31,25 grömm 1858–1869). Í únsu voru 8 drökmur (1 drakma 3,915 grömm til 1858, 3,906 grömm 1858–1869). Í drökmu voru 3 skrúplar (1 skrúpull 1,24 grömm til 1858, 1,30 grömm 1858–1869). Í skrúpli voru 20 grön (1 gran 0,62 g til 1858, 0,065 g 1858–1869).²Poul Thestrup, Pund og alen, bls. 15, 17, 19, 29, 32; https://denstoredanske.lex.dk/metrologi.

Sjá nánar í Mál og vog.