Launakjörum presta var breytt með lögum nr. 46/1907, 16. nóvember, sem tóku gildi árið eftir.1Stjórnartíðindi 1907 A, bls. 290-301. Þau náðu fyrst og fremst til nýrra presta, sem fengu þá föst laun, en hinir eldri gátu valið um, hvort þeir tækju laun undir sjálfum sér eða færu í fastlaunakerfið. Laun presta og prófasta og eftirlaun þeirra átti að greiða úr Prestslaunasjóði. Í hann runnu eftirgjald af fasteignum prestakalla, arður af ítökum og prestsmata, sóknatekjur, vextir af innstæðufé prestakalla, framlög úr landssjóði, sektir og vextir af Kirkjujarðasjóði. Sjá Tekjur kirkna og presta.
Tilvísanir
↑1 | Stjórnartíðindi 1907 A, bls. 290-301. |
---|